Krtań to część naszego ciała, której na codzień nie poświęcamy zbyt wiele uwagi. Jej istotność dla prawidłowego funkcjonowania organizmu zaczynamy dostrzegać dopiero, gdy pojawiają się dolegliwości z nią związane. W krtani znajdują się m.in. struny głosowe, dzięki którym możemy mówić.
Krtań – jakie ma funkcje?
Krtań umiejscowiona jest z tyłu gardła, nad tchawicą. Podtrzymują ją chrząstki pierścieniowate, które formują wybrzuszenie zwane jabłkiem Adama.
Oprócz strun głosowych, które umożliwiają nam wydobywanie dźwięków służących mowie, w krtani znajduje się także fałd zwany nagłośnią. Fałd ten zakrywa tchawicę dzięki czemu nie pozwala kęsom pokarmowym przedostawać się do dróg oddechowych.
Objawy choroby krtani
Jednym z objawów chorej krtani jest zmiana barwy głosu i problemy z mówieniem. Na jakość głosu mogą jednak wpływać także inne części ciała (nos, usta, język, szczęka, gardło), dlatego wszelkie nasze obawy warto zawsze skonsultować z lekarzem specjalistą – laryngologiem.
Objawy chorej krtani różnią się w zależności od choroby i jej przyczyny. Jednak wśród symptomów, które powinny nas niepokoić i skłonić do wizyty u laryngologa są: przewlekła chrypka, utrata głosu (zmiana barwy głosy – niski wysoki, piskliwy, ochrypnięty), ból gardła, uczucie „drapania w gardle” i nadwrażliwość z tyłu gardła.
Konieczność uporczywego odchrząkiwania i charczenie również warto skonsultować z laryngologiem. Natomiast w sytuacji w której pojawiają się trudności z oddychaniem wizyta u specjalisty staje się pilną koniecznością.
Choroby krtani – przykłady
Zmiany chorobowe krtani dzieli się na nowotworowe oraz nienowotworowe.
Te drugie to najczęściej ostre zapalenie krtani, krup (wirusowe zapalenie krtani u dziecka) oraz polipy.
Diagnoza jednostki chorobowej odbywa się różnymi metodami. Krtań można badać poprzez otwarte usta, niekiedy wykonuje się badanie RTG szyi (tzw. prześwietlenie) i fluoroskopię (prześwietlenie w czasie rzeczywistym, które pokazuje części ciała w ruchu).
Kluczowa dla diagnozy chorób krtani jest jednak laryngoskopia. Badanie to polega naużyciu laryngoskopu za którego pośrednictwem laryngolog ma możliwość dokładnego obejrzenia gardła oraz górnego odcinka dróg oddechowych.
Polipy strun głosowych i ich leczenie
Polipy strun głosowych to przypadłość dotykająca najczęściej osób palących tytoń oraz nadużywających głosu (piosenkarze, aktorzy, ale także nauczyciele).
Wśród najczęstszych objawów wskazuje się chrypkę, napady kaszlu, a czasami nawet całkowitą utratę głosu.
Otorynolaryngolog ocenia wówczas stan fałdów głosowych za pomocą badania videolaryngoskopii. Badanie to pozwala uwidocznić polip na brzegu fałdu głosowego, a zmianę taką należy bezwzględnie usunąć. Pozostawienia polipa na strunie głosowej może prowadzić do okresowej duszności, co jest skrajnie niebezpieczne dla pacjenta.
Guzki głosowe
Przewlekły wysiłek głosowy może prowadzić do powstania guzków w połowie długości fałdów głosowych. W przypadku ich znacznych rozmiarów zaleca się ich mikrochirurgiczne usunięcie.
Guzki głosowe to przypadłość dotykająca szczególnie grupy zawodowe pracujące głosem – nauczycieli, wykładowców, ale także przewodników czy wokalistów.
Pacjent u którego raz rozpoznano guzki głosowe, nawet po ich pomyślnym usunięciu, powinien pozostawać pod stałą opieka lekarza otorynolaryngologa, a także lekarza foniatry.
Obrzęki Reinkego
Obrzęk Reinkego to schorzenie w przypadku którego aż 97% chorych to nałogowi palacze, częściej jednak dotyka kobiet niż mężczyzn.
Dym tytoniowy poprzez drażnienie strun głosowych przyczynia się do powstania opuchlizny. Częściej występuje w średnim i podeszłym wieku, co najpewniej koreluje także z wydłużonym okresem palenia.
Wśród objawów wskazuje się na chrypkę („chrypka palacza”) i obniżenie tonu głosu. Objawy nasilają się podczas wysiłku fizycznego – pojawiają się wówczas duszności lub świst krtaniowy.
Obrzęki Reinkego leczy się zabiegiem operacyjnym podczas którego odsysa się treść śluzową.
Torbiele zastoinowe i laryngocele
Są to stosunkowo rzadko występujące, niewielkie zmiany wywodzące się z gruczołów śluzowych. Mogą być różnie umiejscowione – zarówno w obrębie krtani (torbiele wewnętrzne), jak i na nasadzie języka (torbiele zewnętrzne).
Przyczyny powstawania torbieli zastoinowych krtani mogą być wrodzone i nabyte. Wśród przyczyn wrodzonych wskazuje się na duże woreczki krtaniowe lub osłabienie więzadeł i mięśni krtani.
Przyczyny torbieli nabytych leżą natomiast w aktywnościach silnie eksploatujących krtań. Może to być zatem gra na instrumentach dętych, podnoszenie ciężarów, wydmuchiwanie szkła (np. praca w fabryce bombek choinkowych), nadmierny wysiłek głosowy, czy przewlekły kaszel.
Większość przypadków torbieli krtani przebiega bezobjawowo. Wykrywamy je na skutek pojawiających się u pacjentów uczucia zawadzania, chrypki, a nawet duszność.
Metoda usuwania torbieli zależna jest między innymi od jej umiejscowienia i wielkości.
Ziarniniak pointubacyjny i ziarniniak kontaktowy
Każdy pacjent z objawami chrypki po wysiłku głosowym bądź po zabiegu z intubacją powinien być zbadany przez lekarza specjalistę otorynolaryngologa. Badanie powinno być wykonane zarówno w laryngoskopii pośredniej jak i z użyciem videolaryngoskopu.
Badania kontrolne powinny być przeprowadzone, ponieważ symptomy te mogą oznaczać wystąpienie powikłania intubacji dotchawiczej w narkozie ogólnej. Ziarniniak pointubacyjny jest obserwowany u pacjentów po upływie kilku tygodni a nawet miesięcy po intubacji dotchawiczej. Najczęściej powstaje u dzieci i kobiet w tylnej części krtani. Doprowadza do zwężenia szpary głośni, jest przyczyną chrypki, uczucia ciała obcego i kaszlu.
Natomiast ziarniniak kontaktowy pojawia się w efekcie nadużywania głosu, oraz w przebiegu refluksu żołądkowo-przełykowego. Skutkiem tego jest pogrubienie okolicy wyrostka głosowego po jednej stronie z objawami pachydermii po stronie przeciwnej.
Nowotwory krtani
W przypadku podejrzenia raka krtani, oprócz standardowych badań laryngologicznych, wykonuje się także biopsję, czyli pobranie próbki tkanki do badań pod mikroskopem. Jeżeli badania potwierdzą istnienie nowotworu krtani podejmowana jest radioterapia i operacje chirurgiczne.
W niektórych przypadkachkonieczne może być całkowite lub częściowe usunięcie krtani (laryngektomia). Osoba po zabiegu larygektomii musi albo nauczyć się połykać i wydychać powietrze przez przełyk, albo używać urządzenia wspomagającego te czynności, tzw. „elektrycznej krtani”.
Błąd medyczny w leczeniu zmian chorobowych krtani?
Jak w każdej innej dziedzinie medycyny, tak i w laryngologii występują przypadki nieprawidłowego leczenia, błędnej diagnozy, czy braku profesjonalizmu skutkującego dramatycznymi konsekwencjami po stronie poszkodowanego pacjenta.
Pacjenci, którzy doświadczyli takich niepowodzeń medycznych często nie mają sił, środków finansowych ani możliwości, by samodzielnie walczyć o sprawiedliwość i odszkodowanie za doznane krzywdy.
Z tego powodu Fundacja Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych płatne oferuje bezpłatne konsultacje prawne osobom, które podejrzewają, że w ich sprawie doszło do naruszenia prawa. Prawnicy Fundacji przygotują szczegółową analizę prawno-medyczną przedstawionej sprawy i wskażą możliwości dalszego postępowania. Skontaktuj się z nami już dziś!
