Zgodnie z art. 444 k.c. Jeżeli poszkodowany w skutek uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.
Przepis wymienia trzy rodzaje renty, których można dochodzić od szpitala.
- Renta z powodu:
a/ utraty całkowitej zdolności do pracy. W tym rodzaju renty jej wysokość powinna odpowiadać równowartości utraconych zarobków, które pacjent powinien otrzymać gdyby nie doznał szkody. Przykład: „Pacjent zarabiał 5 tys. PLN. W wyniku uszkodzenia ciała stracił pracę i nie może znaleźć drugiej. Wysokość renty wyniesie 5 tys. PLN”.
b/ utraty częściowej zdolności do pracy. Wysokość renty oblicza się tak jak w pkt a/ ale uwzględnia się jedynie utraconą wartość zarobków. Przykład: „Pacjent zarabiał 5 tys. a po zdarzeniu musiał zmienić pracę i zarabia 2 tys. Szpital będzie musiał dopłacać 3 tys. tytułem renty.
- Renta z tytułu zwiększenia potrzeb. Ten rodzaj renty przysługuje gdy pacjenta potrzeby uległy zwiększeniu, po zdarzeniu. Przykład: „ Pacjent doznał szkody i nie jest już samodzielny. Wymaga opieki, wobec czego należy mu się renta za którą opłaci np. opiekuna, rehabilitanta itd.
- Renta z tytułu zmniejszenia się widoków powodzenia na przyszłość. Przesłanką zasądzenia renty na tej podstawie jest zmniejszenie się możliwości na osiągniecie sukcesu zawodowego w przyszłości w związku z doznaną szkodą. Oznacza to, że jeśli uszkodzenie ciała bądź też rozstrój zdrowia spowodował utratę cech pozwalających na skuteczne osiąganie sukcesów w wybranym zawodzie czy też działaniu, renta będzie należna. Przykład: W wyniku zabiegu muzyk doznał uszkodzenia dłoni i nie jest w stanie grać. Oprócz renty opisanej w pkt. 1 i 2 będzie mu przysługiwała renta dodatkowa, z tytułu zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość.
Pomożemy uzyskać rentę lub wszystkie jej trzy rodzaje, łącznie z innymi należnymi świadczeniami.
