Nacięcie błony bębenkowej, czyli paracenteza (lub myringotomia) jest to zabieg chirurgiczny co do zasady uważany za bezpieczny. U niektórych pacjentów powtarza się go nawet wielokrotnie i nie powoduje on żadnych powikłań. Nakłucie błony bębenkowej wykonywane jest w celu usunięcia z ucha środkowego patologicznej wydzieliny.
Jednakże jak przy każdego zabiegu także w tym przypadku może dojść do błędów i dotkliwych powikłań. Co wówczas może zrobić pacjent?
Kiedy wykonywana jest paracenteza (myringotomia)?
Myringotomia może być wykonywana z różnych przyczyn, zarówno u dorosłych, jak i dzieci.
Nierzadko nakłucie błony bębenkowej wynika z konieczności pobrania płynu znajdującego się w jamie bębenkowej, a sam płyn wykorzystywany jest następnie do celów diagnostycznych (pobrana wydzielina podlega badaniu bakteriologicznemu).
Istnieją jednak także konkretne wskazania do wykonania zabiegu nacięcia błony bębenkowej terapeutycznie. Paracentezę wykonuje się m.in. gdy pacjent cierpi na wysiękowe zapalenie ucha środkowego. Zabieg ten wykonuje się także w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego niepoddającego się leczeniu farmakologicznemu i jego powikłań – porażenia nerwu twarzowego, ostrego zapalenia wyrostka sutkowatego, czy zapalenia błędnika i ucha wewnętrznego.
Celem nacięcia błony bębenkowej jest usunięcie (ewakuacja) z ucha środkowego wydzieliny, która gromadzi się tam w przebiegu ostrego zapalenia ucha. Paracenteza powodować ma zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz spadek gorączki. Ponadto przyspiesza proces leczenia.
Przebieg paracentezy (nacięcia błony bębenkowej)
Nacięcie błony bębenkowej w przypadku prawidłowego przebiegu zabiegu trwa około 30 minut. Jest to zatem stosunkowo krótki zabieg. Ze względu na podawanie znieczulenia ogólnego pacjent zgłaszający się na paracentezę musi być tego dnia na czczo (dozwolone jest zatem spożywanie jedynie wody).
Operacja wykonywana jest przez przewód słuchowy zewnętrzny do którego lekarz wprowadza ostry nóż i wykonuje nacięcie błony bębenkowej w jej przednio-dolnym kwadrancie. Następnie z ucha środkowego pacjenta usuwana jest patologiczna wydzielina. Po zakończonej operacji pacjentowi podaje się środki przeciwzapalne i opatruje ranę.
Po zabiegu nacięcia błony bębenkowej pacjent powinien czasowo ograniczyć wysiłek fizyczny i wypoczywać. Do czasu pełnego wygojenia rany należy powstrzymać się od zanurzania głowy np. (w wannie czy basenie). W przypadku dolegliwości bólowych zaleca się przyjmowanie środków uśmierzających ból.
Do niepokojących objawów, które powinny zostać skonsultowane z lekarzem zalicza się krwawienie z operowanego ucha (a także wydostawanie się z niego innej wydzieliny), uporczywy ból oraz podwyższoną temperaturę ciała. Symptomy te mogą być objawem powikłań, których nie należy ignorować.
Nacięcie błony bębenkowej – o czym powinien powiedzieć lekarz
Rozważając kwestię błędu medycznego, należy zwrócić uwagę nie tylko na sam przebieg zabiegu i jego następstwa, ale także na procedurę postępowania przed operacją. Każdą interwencję medyczną – bez znaczenia, czy jest to drobny zabieg, czy poważna operacja, powinno poprzedzić staranne badanie pacjenta przez lekarza specjalistę w celu kwalifikacji do danej procedury medycznej.
Ponadto obowiązkiem lekarza jest przeprowadzenie wywiadu lekarskiego w którym lekarz szczegółowo wypyta pacjenta o jego stan zdrowia, przyjmowane leki i ewentualne przeciwwskazania do zabiegu. Istotne jest także przekazanie przez lekarza szczegółowych informacji dotyczących operacji: jej przebiegu, możliwych powikłań a także przewidywanych następstw.
Wreszcie, sam pacjent musi wyrazić świadomą zgodę na zabieg. Samo podpisanie dokumentacji nie świadczy o tym, że zgoda pacjenta była świadoma – dlatego tak istotne są elementy wymienione powyżej, tj. badanie, wywiad, informacje o zabiegu.
Należyte wypełnienie obowiązków przed przystąpieniem do zabiegu zabezpiecza nie tylko pacjenta, ale także lekarza dla którego stanowi to zabezpieczenie przed roszczeniami odszkodowawczymi. W sytuacji w której pacjent nie został odpowiednio poinformowany o skutkach albo przebiegu zabiegu lub, co gorsza, nie przeprowadzono z nim w sposób właściwy badania i kwalifikacji do zabiegu, a w następstwie zabiegu pojawiły się komplikacje lub powikłania – zachodzi prawdopodobieństwo błędu medycznego. Poszkodowany pacjent może wówczas żądać odszkodowania, a w części przypadków także zadośćuczynienia.
Komplikacje po nacięciu błony bębenkowej – czy to błąd medyczny?
Choć zabieg paracentezy traktowany jest jako bezpieczny i zwykle po jego wykonaniu nie występują powikłania, to u części pacjentów wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym (najczęściej u dzieci). Oznacza to, że wystąpić mogą skutki działania leków znieczulających (nudności, wymioty, zawroty głowy), o czym lekarz powinien uprzedzić przed wykonaniem myringotomii.
Wśród ewentualnych powikłań zabiegu nacięcia błony bębenkowej najczęściej wskazuje się krótkotrwałe krwawienie z ucha (które powinno ustąpić samoistnie), podrażnienie nerwu twarzowego (a w efekcie zawroty głowy). Zdarza się także, że błona bębenkowa po nacięciu nie zrasta się samoistnie. Jeżeli stan rzeczy utrzymuje się ponad pół roku lekarz może zalecić operacyjne zamknięcie ucha.
Wśród możliwych powikłań myringotomii wskazuje się także uszkodzenie kosteczek słuchowych czego następstwem jest trwałe uszkodzenie słuchu.
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek komplikacji po zabiegu paracentezy warto rozważyć, czy powikłania nie są następstwem błędu medycznego. Jeżeli negatywne konsekwencje zabiegu doprowadziły do pogorszenia naszego stanu zdrowia, lekarz wykonujący myringotomię działał niezgodnie ze sztuką lub zignorował istniejące przeciwwskazania (lub np. w ogóle nie przeprowadził wywiadu) – istnieją podstawy do skonsultowania naszej sprawy z prawnikiem specjalizującym się w prawie medycznym. Nieodpłatnej pomocy prawnej udziela w takich sytuacjach Fundacja Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych.
Błąd medyczny – bezpłatna pomoc prawna
Zespół prawników zaangażowanych w sprawy prowadzone przez Fundację Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych składa się z doświadczonych specjalistów. Profesjonalizm zespołu Fundacji przekłada się na liczbę wygranych spraw o roszczenia odszkodowawcze, sporządzonych opinii i udzielonych bezpłatnych porad prawnych.
Dlatego jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej, porady lub wsparcia w związku z podejrzeniem błędu medycznego – skontaktuj się z nami!
