Przerost trzeciego migdała może powodować trudności w oddychaniu. Często jest też przyczyną nawracającego zapalenia nosa, zatok i uszu. Nieusunięty trzeci migdał może stać się przyczyną późniejszych wad zgryzu i wymowy u dzieci.
Mimo tego wskazania do adenotomii wciąż są tematem kontrowersyjnym i ulegają zmianom. Sam zabieg wiąże się zaś z możliwością wystąpienia powikłań pooperacyjnych.
Na czym polega adenotomia (usunięcie trzeciego migdałka)?
Adenotomia to medyczne określenie zabiegu usunięcia trzeciego migdałka. Jest to zabieg chirurgiczny podczas którego lekarz usuwa lub ścina nadmiar tkanki limfatycznej migdałka gardłowego (tzw. trzeciego migdałka).
Zabieg ten bezwzględnie powinien być poprzedzony badaniem wykonanym przez lekarza laryngologa, który decyduje o kwalifikacji pacjenta do adenotomii.
Co to jest „trzeci migdał” i jaka jest jego rola?
Trzecim migdałem określa się migdał gardłowy. Migdał ten znajduje się za nosem – w miejscu, gdzie jama nosowa przechodzi w gardło. Rozwija się zaraz po narodzinach i dynamicznie rośnie do 8. roku życia. Później stopniowo zanika.
Trzeci migdał jest ważnym elementem organizmu dziecka. Jego rolą jest zabezpieczanie przed przedostawaniem się do dróg oddechowych chorobotwórczych drobnoustrojów. Oznacza to, że prawidłowo rozwinięty i dobrze funkcjonujący trzeci migdał pozytywnie wpływa na odporność dziecka.
Wskazania do adenotomii – kiedy rozważa się usunięcie migdałka?
Wśród lekarzy i naukowców wciąż trwa spór o wady i zalety, a w konsekwencji powszechność zabiegu adenotomii u dzieci. Usunięcie trzeciego migdała u dziecka może oznaczać spadek odporności.
Z drugiej strony, w sytuacjach, gdy trzeci migdał jest przerośnięty nieusunięty trzeci migdał może stać się przyczyną dotkliwych powikłań.
Szczególną uwagę na trzeci migdał warto zwrócić, gdy nasze dzieci rozpoczynają naukę w żłobku lub przedszkolu. Następuje wówczas wzmożony atak bakterii, wirusów i alergenów na migdał przez co może on się nadmiernie rozrastać.
Przerośnięty migdałek może też przydarzyć się dziecku, które nie uczęszcza do żadnej placówki – niektóre dzieci rodzą się z przerośniętym trzecim migdałkiem.
Ryzyko przerostu migdała gardłowego jest też większe u dzieci, których rodzic doświadczył rozrostu trzeciego migdałka we wczesnym dzieciństwie.
Powiększony trzeci migdał u dziecka przyczynia się do zwężenia lub zamknięcia otworów w tylnej części nosa. Sprawia to, że oddychanie przez nos staje się utrudnione lub nawet niemożliwe. Jest to bardzo niebezpieczne – może prowadzić do bezdechów. W czasie bezdechu może natomiast dojść do niedokrwienia mózgu i serca. Przytkane przez przerośnięty migdał ujścia trąbek słuchowych skutkują też problemami ze słuchem.
Objawy przerostu trzeciego migdałka u dziecka to najczęściej: oddychanie przez usta (stale otwarta buzia), mówienie przez nos, chrapanie i bezdechy, częste i nawracające infekcje dróg oddechowych oraz gardła, nawracające lub przewlekłe zapalenie ucha środkowego, przewlekły katar, czy nieprzyjemny zapach z ust. Jeżeli obserwujesz te objawy u swojego dziecka – skonsultuj się z laryngologiem.
Konsekwencją nieusunięcia zbyt rozrośniętego migdałka u dziecka może być bowiem niedosłuch, nieprawidłowy rozwój twarzoczaszki, czy też wady zgryzu.
Jeśli objawy rozrostu migdała są poważne, wycięcie migdała staje się koniecznością. Zazwyczaj laryngolog kieruje na zabieg adenotomii, gdy nie można już wyleczyć nawracających lub przewlekłych infekcji dróg oddechowych.
Szacuje się, że problem przerośniętego trzeciego migdałka dotyka 1 na 100 dzieci pomiędzy 2. a 5. rokiem życia.
Efekty zabiegu usunięcia migdałka
Po prawidłowo wykonanym zabiegu usunięcia trzeciego migdałka większość pacjentów odczuwa szereg korzyści. Jedną z najbardziej odczuwalnych zmian jest zaprzestanie chrapania. Z medycznego punktu widzenia najistotniejsze jest jednak umożliwienie – w przypadku dzieci – prawidłowego rozwoju twarzoczaszki i ustąpienie dolegliwości związanych z nawracającymi zapaleniami nosa, zatok i ucha. Ważnym dla codziennego funkcjonowania efektem zabiegu jest także, szczególnie dla dzieci w wieku szkolnym i pracujących dorosłych poprawienie koncentracji i skupienia uwagi.
Czy adenotomia jest zawsze konieczna?
Nie. Usunięcie trzeciego migdała (nawet przerośniętego) nie zawsze jest koniecznością. Niekiedy problem ustępuje samoistnie, jednak pacjent powinien cały czas znajdować się pod kontrolą lekarza laryngologa. W wielu przypadkach problemów związanych z trzecim migdałkiem wystarczające jest jednak wdrożenie leczenia objawowego.
W przypadkach leczenia zachowawczego przerostu trzeciego migdała u dziecka podaje się glikokortykosteroidy donosowe oraz przeprowadza leczenie immunostymulacyjne. Jak już wskazano wyżej – dotyczy to jednak tylko tych przypadków, w których objawy nie są alarmujące.
Przeciwwskazania do zabiegu usunięcia migdałka
Zanim poddamy się zabiegowi adenotomii lub wyrazimy zgodę na przeprowadzenie zabiegu u dziecka, lekarz powinien przeprowadzić z nami stosowny wywiad w celu wykluczenia istnienia przeciwwskazań do operacji.
W wywiadzie tym powinny paść pytania o choroby związane z zaburzeniem krzepnięcia krwi np. (hemofilia), przyjmowanie leków immunosupresyjnych, leków rozrzedzających krew, czy też ewentualną czynną infekcję dróg oddechowych lub podwyższoną temperaturę ciała. Czynniki te stanowią bowiem przeszkodę do przeprowadzenia zabiegu.
Adenotomii nie wykonuje się też u osób z rozszczepem podniebienia.
Jeżeli lekarz nie przeprowadzi z nami stosownego wywiadu lub nie poinformuje o postępowaniu (zaleceniach) po operacji oraz jej możliwych powikłaniach w efekcie czego nastąpi u pacjenta pogorszenie stanu zdrowia, powikłania lub komplikacje pooperacyjne, wówczas można podejrzewać wystąpienie błędu medycznego.
W takich sytuacjach pacjenci mogą zgłaszać się do Fundacji Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych, która udziela profesjonalnego wsparcia prawnego w sytuacjach błędów i zaniedbań lekarskich.
Błąd medyczny i możliwe powikłania po adenotomii
Podobnie jak każda inna operacja, tak samo usunięcie migdałka wiąże się z potencjalnym ryzykiem podczas zabiegu oraz powikłaniami pooperacyjnymi.
Możliwe powikłania pooperacyjne to: ból, nudności, wymioty oraz odwodnienie. Według badań najczęstszym powikłaniem po usunięciu migdałów są zaburzenia oddychania (9,4%) oraz wtórne krwawienie (2,6%).
Trzeba jednak pamiętać, że zabieg ten może się też wiązać z poważniejszymi powikłaniami. W niektórych przypadkach pojawia się krwawienie, czy niewydolność oddechowa. W skrajnych przypadkach (1/16000 – 1/35000) następuje śmierć pacjenta.
Szczególnie w sytuacjach zgonu pacjenta oraz ciężkich, zagrażających zdrowiu i życiu powikłań i komplikacji warto zadać pytanie o możliwe wystąpienie błędu medycznego. Jeżeli sytuacja negatywnie wpłynęła na stan zdrowia pacjenta, nastąpiła z winy lekarza, a w świetle aktualnej wiedzy medycznej i okoliczności można jej było uniknąć, pacjent lub jego rodzina najpewniej będą mogli dochodzić odszkodowania lub zadośćuczynienia.
Tego typu przypadki warto skonsultować z Fundacją Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych, która bezpłatnie udziela wsparcia prawnego pacjentom poszkodowanym w wyniku błędów medycznych.
Błąd medyczny przy usunięciu migdałka – gdzie szukać pomocy prawnej?
Jeżeli uważasz, że podczas kwalifikacji do adenotomii lub w czasie samego zabiegu doszło do zaniedbania lekarskiego lub błędu medycznego, warto skonsultować wszelkie wątpliwości z prawnikiem.
Fundacja Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych świadczy nieodpłatną pomoc prawną w takich przypadkach.
Oferujemy pełną analizę dokumentacji prawnej i medycznej, opiniujemy i prowadzimy postępowania walcząc o należyte odszkodowanie dla ofiar błędów medycznych. Skontaktuj się z nami!
