Czym jest wenflon/kaniula dożylna i kiedy go zakładamy?
Wenflon czy kaniula dożylna to nazwa potoczna plastikowej rurki wprowadzanej do żyły. Mimo, że powszechnie nie jest ona ”lubiana” przez pacjentów to można powiedzieć, że dla nich swego rodzaju zbawieniem. Tak naprawdę, gdyby nie wenflon, lekarze nie mogliby podawać swoim pacjentom leków dożylnie bez każdorazowego wkłuwania. Dzięki wenflonowi można również szybko pobrać krew do badań. Jakie są wskazania do założenie wenflonu? Najczęściej będzie to hospitalizacja, konieczność transfuzji czy też stan zagrożenia życia. Wenflon u osoby dorosłej zakłada się zwykle do żyły znajdującej się na grzbiecie ręki, przedramieniu lub dole łokciowym.
Głównym przeciwskazaniem do wkłucia będzie ”zmęczenie” tkanek spowodowanym częstym wkłuwaniem. Nieodpowiednie będzie zakładanie wenflonu osobom o określonych schorzeniach – na przykład u osób ze słabą widocznością żył, otyłych, czy osoby nadmiernie pobudzonych.
Jakie będą możliwe powikłania po wenflonie?
Powikłania po wenflonie mogą obejmować:
- infekcję skóry wokół wenflonu
- krwawienie z miejsca wprowadzenia wenflonu
- uszkodzenie naczyń krwionośnych lub nerwów
- oderwanie lub przesunięcie się wenflonu
- zator tętnicy lub żyły
- zaburzenia rytmu serca (arytmie)
- zaburzenia hematologiczne (np. anemia)
- zaburzenia elektrolitowe (np. hiperkaliemia, hiponatremia)
W przypadku pojawienia się jakichkolwiek objawów powikłań, należy skontaktować się z lekarzem. Powikłania po wenflonie są stosunkowo rzadkie, jednakże nie jest to równe braku szansy na powikłania. Najczęściej będzie to krwiak czy zakrzepica, stosunkowo niegroźne. Może jednak dojść do poważniejszych powikłań – źle założona kaniula może być źródłem poważnych zakażeń.
Jak powstają powikłania?
Mimo, że wenflon jest bezpieczny to jego złe założenie może prowadzić do wielu problemów. Powikłania są tu prawie zawsze wynikami zaniedbań personelu medycznego. Wenflon jest rodzajem cewnika dożylnego, który jest wprowadzany przez skórę do żyły w celu umożliwienia pobierania krwi lub podawania leków. Są one często stosowane w szpitalach i klinikach, ale mogą być również stosowane w domu.
Jeśli wenflon nie jest wymieniany przez co najmniej co 72 godziny, istnieje zwiększone ryzyko infekcji. Dzieje się tak, ponieważ bakterie mogą rozwijać się na powierzchni cewnika, zwiększając ryzyko przeniknięcia do krwi pacjenta. Również sam fakt, że wenflon jest „na starcie” niewysterylizowany, jest karygodny. Wszystkie instrumenty medyczne muszą być odpowiednio wysterylizowane przed użyciem, aby zapobiec przenoszeniu infekcji między pacjentami. Dlatego też, ważne jest, aby lekarz i personel medyczny odpowiednio przygotowywali i wymieniali wenflony, i przestrzegali standardów sterylizacji, aby zminimalizować ryzyko infekcji. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem, który może doradzić najlepsze rozwiązanie.
Komplikacje po wenflonie – odpowiedzialność lekarzy i pielęgniarek
Jeśli pacjent został dotknięty powikłaniami po wenflonie, możliwe jest dochodzenie odszkodowania od lekarza lub szpitala/kliniki, w którym przebywał. Błędy lekarskie, takie jak nieodpowiednie założenie wenflonu, brak regularnej kontroli stanu rany czy brak wymiany wenflonu – mogą być przyczyną powikłań, takich jak infekcje czy uszkodzenie naczyń krwionośnych. W takim przypadku pacjent ma prawo dochodzić odszkodowania za poniesione szkody.
Należy jednak pamiętać, że pielęgniarki również mogą odpowiadać za błędy medyczne. Pielęgniarki odpowiedzialne są za prawidłową opiekę nad pacjentem, w tym za regularną kontrolę stanu rany czy wymianę wenflonu. Jeśli błąd pielęgniarki był przyczyną powikłań pacjenta, również możliwe jest dochodzenie odszkodowania. Należy pamiętać, że dochodzenie odszkodowania w przypadku błędów medycznych jest często skomplikowane i czasochłonne, dlatego warto skorzystać z pomocy specjalisty.
Podobna sytuacja będzie miała miejsce, kiedy wenflon nie został zastosowany mimo ewidentnych wskazań. Personel medyczny będzie odpowiadał za złą diagnozę, którą może być oczywiście niezastosowanie dobrych metod leczenia. W tym nie zastosowanie wenflonu.
Przykład sytuacji, gdzie złe użycie wenflonu doprowadziło do problemów jest sprawa ze Szczecina. Przez złe założenie wenflonu doszło do zakażenia gronkowcem. Powikłania, niestety doprowadziły pacjenta do niepełnosprawności. Sąd ostatecznie przyjął fakt, iż zakażenie było wywołane przez złe użycie wenflonu. Zasądzono ponad 150 tysięcy złotych na rzecz poszkodowanego w ramach renty.
Aby uzyskać rekompensatę, ważne jest, aby podejść do sprawy odpowiednio i profesjonalnie. Często, pod wpływem silnych emocji związanych z osobistymi tragediami, trudno jest samodzielnie walczyć o swoje prawa. Fundacja Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych może Państwu pomóc w uzyskaniu odpowiedniej pomocy i porad dotyczących tego typu spraw.
